Maí er genginn í garð með sínu loforði um góða og bjarta daga. Tilfinningin þegar vetri sleppir er svolítið eins og að koma úr kafi og draga andann djúpt, teyga ferskt loft í lungun og sálina. Ekki síst núna þegar slaknar aðeins á samkomubanni á sama tíma og vorið hefur innreið sína. Við erum öll að koma upp úr djúpinu.
En við ætlum þó ekki að beina kastljósi okkar að djúpsjávarbókum eða vorbókum í maí. Enn er samkomubann, þótt á því slakni og von til að veiran sé á undanhaldi. Við ætlum því að halda áfram að hvetja fólk til að lesa, en velja sér núna bækur sem hafa verið kvikmyndaðar. Það er gaman að lesa bók og horfa svo á myndi og bera saman þessi mismunandi listform.
Fjöldinn allur af kvikmyndum og þáttum hafa byrjað sem bækur eða myndasögur. Það er svo mjög mismunandi hvernig aðlögun að hvíta tjaldinu er háttað. Stundum heppnast það vel, stundum illa. Eitt er alveg víst, maður verður aldrei leiður á því að rökræða um hvort var betra – bókin eða bíómyndin?
