Þau sem eru almennt séð ekkert rosalega utan við sig hafa örugglega orðið vör við umræðu um lestraráhuga ungmenna á þessari snjalltækjaöld. Ég tileinka þessari færslu einmitt lestraráhuga ungmenna. Ungmenna í byrjun 20. aldar. Já þú last rétt. Þannig er mál með vexti að ég fór í heimsókn til mömmu og pabba. Þegar ég er…
Það er ótrúlega sérstök upplifun að lesa klassíska bók í fyrsta sinn: maður hefur heyrt um bókina svo oft, kannast að hluta til við söguþráðinn, veit hvernig myndirnar úr bókinni líta út, og hefur jafnvel heyrt frasana sem koma þar fyrir. Það var að minnsta kosti upplifun mín við að lesa Lísu í Undralandi í…
Í páskafríinu sem leið kláraði ég alveg magnaða bók. Það var svo sem ekkert leyndarmál. Bókin Hús andanna er löngu orðin klassískt verk og hefur lengi verið á lestrarlistanum mínum. Eftir að hafa lesið Þúsund ára einsemd eftir Gabriel García Márquez á menntaskólaárum varð ég hrifinn af töfraraunsæinu sem birtist í bókum hans og líka bókum…
Allt í lagi. LOKSINS sest ég niður og skrifa þessa færslu. Enn einu sinni skrifa ég færslu um 19. aldar bókmenntir. Nítjánda öldin er að tæla mig krakkar. Ég sem hélt að ég væri óforbetranlegur 18. aldar konnissör en sei, sei nei. Kom ekki bara Dickens um daginn og töfraði mig svoleiðis hressilega að ég…
Þvílík tilfinningarússíbanareið! Fyrir þá sem lesa ekki hugsanir né í tilfinningalegar árur þá útskýri ég nánar. Ég fékk sem sagt að sofa út um daginn, sem er guðs gjöf þegar maður á 15 mánaða gamalt barn. Ég gerði hins vegar þau regin mistök að klára að hlusta á Sögu tveggja borga eftir Karl nokkurn Dickens,…
