Þar sem skömmin skellur -Skárastaðamál í dómabókum eftir Önnu Dóru Antonsdóttur, sagnfræðing, er í senn bæði dáleiðandi lesning, upplýsandi og hræðileg (í þeim skilningi að atburðirnir eru skelfilegir). Skárastaðamál er 160 ára gamalt dómsmál þar sem dauði tveggja ungbarna er rannsakaður, annað barnið finnst hvergi. Að auki hefur Skárastaðabóndinn verið sakaður um sauðaþjófnað. Anna Dóra byrjar bókina…
Þvílík tilfinningarússíbanareið! Fyrir þá sem lesa ekki hugsanir né í tilfinningalegar árur þá útskýri ég nánar. Ég fékk sem sagt að sofa út um daginn, sem er guðs gjöf þegar maður á 15 mánaða gamalt barn. Ég gerði hins vegar þau regin mistök að klára að hlusta á Sögu tveggja borga eftir Karl nokkurn Dickens,…
Frá 1854 til 1929 voru um 200 þúsund munaðarlaus, heimilislaus og misnotuð börn send með lest frá austurströnd Bandaríkjanna til miðvesturríkjanna í von um að ríkið gæti fundið þeim betra heimili. Í sumum tilfellum öðluðust börnin, sérstaklega þau ungu, ástríkt heimili, en mörg af þeim eldri voru nýtt sem ódýrt vinnuafl og lentu í afar…
Mér líður smávegis eins og ég hafi verið að kveðja góðan vin í hvert skipti sem ég klára góða bók. Smá leiði myndast en á sama tíma líður mér vel í sálinni af því ég fékk að kynnast góðum vinum og ferðast inn í nýja og ókannaða heima. Í þetta skipti var það bókin Slóð…
Guðrún Eva Mínervudóttir er stórkostlegur rithöfundur. Sögurnar hennar eru raunsæjar en þó með keim af fantasíu; besta blandan að mínu mati. Eins og kannski flestir vita þá er þema marsmánaðar geðveikar bækur, þ.e. bækur sem fjalla um geðveiki eða andleg veikindi á einhvern hátt. Þess vegna er þessi færsla tileinkuð bók Guðrúnar Evu sem byggð…
Ég hafði aldrei áður lesið bækur Ólafs Jóhanns Ólafssonar, fyrr en loks í síðustu viku. Ég fékk nefnilega inflúensu (eina skiptið sem ég gleymi að fara í flensusprautu!) og fannst þá kjörinn tími til að opna hljóðbókarappið mitt til að koma mér í gegnum þennan hrylling (Ég ítreka: FARIÐ Í FLENSUSPRAUTU GOTT FÓLK!). Ég stillti…
Sextíu kíló af sólskini eftir Hallgrím Helgason var tilnefnd til Íslensku bókmenntaverðlaunanna í flokki fagurbókmennta og mér finnst mjög líklegt að hún hreppi þau verðlaun, að öðrum tilnefndum bókum ólöstuðum. Ég hef brætt það með mér í nokkra daga hvað ég eigi að segja um bókina. Það að skrifa eina setningu (“bókin er rosalega góð”) um…
Fyrsta merki um að Heklugjá – leiðarvísir að eldinum eftir Ófeig Sigurðsson væri ekki rétta bókin fyrir mig var þegar ég vaknaði einn morguninn og bókin var gegnvot. Sá eins árs gamli og síþyrsti hafði sturtað stútkönnunni sinni yfir náttborðið með þeim afleiðingum að blaðsíðurnar voru allar orðnar undnar og ljótar. Það tók bókina tvo sólarhringa að…
Það er kominn miður desember og þeir sem á annað borð hafa áhuga á bókum tala ekki um neitt annað en jólabækurnar, nýju bækurnar. Allir vilja fá að vita hvaða bók sé skemmtileg, hvaða bók eigi þann heiður skilinn að sitja með manni á náttfötunum í jólafríinu, í slagtogi við annað jólagott eins og mandarínur,…
Við vitum langflest að Vincent van Gogh er á meðal frægustu og áhrifamestu málurum sögunnar þótt að fólk viti ekki meira um myndlist en það. Ég hef dáðst af goðsögninni af honum frá því ég var lítið barn og geri enn. Ég les, horfi og skoða allt efni sem ég finn um líf hans, list…
