Grár
Ég hef setið ótal sinnum og beðið eftir þér
Heiðin speglast í tjörninni
Óðinshanar dugga sér til og frá
Stundum er eins og þeir ruglist, stefnulaust dugga dugg í enga átt
ég sé gárur á vatninu sem eru óútskýrðar
Líkt og þar undir sértu velta þér
í uppstreyminu frá lindunum
Mér finnst ég sjá glitta í grátt fax þitt í brúnu slýinu
Kannski kemurðu þegar það dimmir
og við ráfum frá bakkanum
skoðum Baldursbrár og ljónslöpp á hólnum hérna rétt hjá
Það drýpur af þér
Niður á svörðinn
Í tagli þínu hafa brunnklukkur sest að
Ég flétta blómsveig og legg yfir eyru þín
Þú hristir hann af þér
bítur í vatnasóleyjar
Að lokum sest ég á bak þér og
Legg höfuð mitt að hálsi þínu og loka augunum
Við förum fetið niður að vatninu
Ég bít saman vörunum og segi ekki nafn þitt
Þvottur
Arfur þinn dóttir verður þvottur
Þegar ég sendi þig af stað útí lífið
ferðu af stað með fullt af draumum
og sápu og bala í annarri
Þvi líf þitt verður þvottur
Og klemmur
Og þú munt þvo
Þvo af öðrum,
þvo af þér
Og þú munt líka berjast við að þvo það af þér sem lífið slettir á þig
Og á aðra
Og reyna við bletti og krumpur sem engin leið er að ná úr
Og arfur þinn verður þvottur
Svo seturðu klemmur á hluti svo þeir hangi saman og uppi
Eitthvað sem mætti í raun enda á gólfinu,
Löngu búið að ofþvo svo allur litur er farinn úr því
Og þú þværð af börnum,
Af gömlu fólki, af mér dóttir góð
Og köllum
Og að lokum sérðu óhreinar flíkur vaxa eins og skugga í öllum hornum
Horfir á föt annarra full tortryggni, þarna fer eitthvað sem endar loks í bala sem einhver verður að tæma
Og eins og þú munt hata að sjá bala eftir bala fyllast af þvotti
verkja í fingur eftir að þú kemur inn með vindblásnar flíkur
muntu eins fanga gleði og sól
í línið
Einstaka daga þegar sunnanáttin blæs og geislarnir leika um vanga þína og
skuggarnir leika um grasið, sletta höndum og fótum útí loftið,
þegar fötin leika í vindinum
þegar bómullin lyktar eins og sumar
muntu fanga gleði í þvottinn þinn dóttir
[hr gap=“30″]
Sigurlaug Dagsdóttir er fædd 29.janúar 1982. Hún ólst upp í Aðaldal, Suður Þingeyjarsýslu, er þjóðfræðingur að mennt og hef síðustu ár lagt stund á mastersnám í þjóðfræði og safnafræði við Háskóla Íslands, samhliða vinnu og barneignum.
Sigurlaug er landsbyggðarsál sem býr í vesturbænum, hef yndi af lestri og náttúrunni.
Hún hefur aðallega haldið sig við ritun ritgerða, sýningartexta og sérleiðsagna í tengslum við vinnu og nám, en alltaf skrifað ljóð til að róa hugann inná milli.