Kristín Marja Baldursdóttir tekur þátt í jólabókaflóðinu í ár og sendir frá sér skáldsöguna Ég færi þér fjöll sem gefin er út af Bjarti Veröld. Kristín er ein af okkar merkustu rithöfundum og hefur í gegnum árin sent frá sér margar góðar skáldsögur sem við öll könnumst eitthvað við. Má þar nefna Karitas : án titils, Mávahlátur, Hús úr húsi og fleiri. Hús er húsi er ein af mínum allra uppáhalds en síðasta bók sem ég las eftir Kristínu er jafnframt sú bók sem kom síðast út eftir hana og það er Gata mæðranna sem kom út árið 2020. Það eru því fjögur ár síðan Kristín sendi frá sér skáldsögu síðast og því gleðiefni að bókin Ég færi þér fjöll komi út fyrir þessi jól.
Bókin fjallar um Manuel og Sigyn. Manuel, spænskur athafnamaður, er kominn til Íslands en tilgangurinn er óljós í fyrstu. Hann hefur leigt lítið herbergi í gegnum Airbnb hjá eldri hjónum í Reykjavík.
Sigyn er á sama tíma komin til Spánar þar sem hún leigir litla íbúð í gegnum konu sem mamma hennar hefur tengsl við. Í fyrstu virðast þessi ferðalög Manuels og Sigynjar ekki tengjast á nokkurn hátt en svo kemur ýmislegt í ljós. Fortíðin krælir á sér og sýnir að ekki er allt sem sýnist.
Rótleysi og eftirsjá
Fljótlega kemur í ljós að Manuel og Sigyn eiga margt sameiginlegt. Þau eru bæði rúmlega fertug og eru á ákveðnum tímamótum í sínu lífi. Manuel hefur gengið í gegnum ýmislegt tengt atvinnu sinni en í einkalífinu virðist hann einmana, rótarlaus og það örlar á eftirsjá. Sigyn er nýstigin út úr langri sambúð með manni sem beitti hana ofbeldi og endar á að fleygja henni út svo hún stendur eftir slipp og snauð. Hún fer að horfa til baka yfir líf sitt og líkt og Manuel virðist örla á rótleysi og eftirsjá. Þau virðast bæði hafa verið í nokkurskonar bið eftir að það rætist úr lífi þeirra á einhvern hátt. Þegar lengra er svo komið inn í bókina sjáum við að þau Manuel og Sigyn þekktust á árum áður, þau áttu í ástarsambandi sem vegna einhverrar ástæðu gekk ekki upp á þeim tíma.
Ég færi þér fjöll fjallar um ást og sorg og hvernig minnstu ákvarðanir mans eigin eða annarra geta haft afdrifaríkar afleiðingar. Þetta er ástarsaga sem í fyrstu virðist fara yfir í að verða einhver klisjukennd ástarsaga sem væri sérstakt, verandi skrifuð af Kristínu Marju en síðan kemur dýptin í ljós, sagan beygir frá klisjunni. Við förum að kanna með sögupersónunum af hverju ástarsamband þeirra gekk ekki upp á sínum tíma og hvort það geti mögulega gengið upp núna.
Vel skrifuð en eitthvað vantar
Kristín Marja kann að skrifa fallegan texta, setja sögusviðið og blása lífi í djúpar og flóknar persónur. Hún gerir það í þessari bók líkt og fyrri bókum en samt fannst mér vanta eitthvað. Sagan er skrifuð á víxl út frá sjónarhorni Manuels og Sigynjar sem virkar vel, en hvort það eru persónurnar eða hreinlega sagan þeirra sem truflaði mig þannig að ég náði ekki að tengjast þeim, veit ég ekki. Hvernig þau spila úr lífi sínu bæði tvö og virðast hafa verið svo passívir þátttakendur í sínu lífi framan af, alltaf í einhverri bið eða að þóknast öðrum en sjálfum sér. Áhugi minn á bókinni framan af var lítill, mér þótti hún lengi að byrja en svo þegar hún var um það bil hálfnuð þá límdist ég við hana og kláraði. Hún varð áhugaverðari og hrifmeiri eftir því sem leið á. Sagan er góð, bókin er góð en ekki alveg eins góð og ég átti von á.
Óháð þessari bók að þá er Kristín Marja einn af þessum höfundum sem ég mæli með að fara á bókasafnið eftir. Taka lista yfir þær bækur sem hún hefur skrifað og vinna sig í gegnum þær allar. Ég er rúmlega hálfnuð með allar bækur hennar og ætla mér að klára.
